| 释义 |
disconcertion/ˌdɪskənˈsɜːʃən/n.<罕>困惑;不安;心神不宁详细释义源自:《新世纪英汉大词典》Collins外研社 n. /ˌdɪskənˈsɜːʃən/困惑;不安;心神不宁<罕>英英释义n.anxious embarrassmentdisconcertionn.(名詞 noun)攪亂;窘迫;困惑(= confusion)挫折disconcertionconfusion攪亂;窘迫;困惑document.write('function myFunction(n){var c=document.getElementById("maintb").children;for(i=0;i');詞目:Disconcertion 1908顏惠慶英華大辭典Disconcertionn.1The act of disconcerting, 挫敗, 阻礙; discomposure, 惱亂, 激亂, 混亂, 不安, 杌隉挫敗、阻礙、惱亂、激亂、混亂、不安、杌隉p 627 1908顏惠慶英華大辭典 1筆英華英華英華英華英華英華英華★◀▶英華☞DISTURBED英華☞UPSET英華☞vexed英華☞balk英華☞abet英華☞BAR英華☞six |